Dolunayın Daniskası*
Nedir insanın vesikası** ?
Dandini dandini dastana
Destan...Destina
Ninnini dinle ve mırıldan
Ruhunun göklerden inerken
Mühürlediği Ahiti hatırla ve OKU !
Özgür İraden kalemindir
Kelam et ! Keramet! Kıyam et !
SadalSuud Ruhun senden Mesud ⭐️
SELAM,
Bir gün, ibadetimden dönerken bir hâl yaşadım. Adeta elim ayağım kesildi. Yolda giden bütün insanları sevmeye başladım. Araba ile ağır ağır gidiyorduk. İnsanlara karşı sevgi ve şefkat damarım kabardı, hepsine sevgi duyarak bakmaya başladım. O sevgi duyduğum insanların bir çoğu, sevgimi hissetmiş gibi, yanımızdan geçerken bana dikkatle baktılar. Sonra, arabadan inip caddede yürümeye başladığımda, aynı hâl devam etti.
Yolda herkesi seve seve gidiyordum. Sevgimi duyanlar, bir bir gözüme bakarak geçiyorlardı. Hâl böyle devam ederken, bir süre sonra insanlar bana selâm vermeye başladı. Neden selâm verdiklerini bilmiyorlardı.
Peki, onlar bilmeden bakıyorsa, bilen kim? Farkında olan, sevgimizi duyan kim?
Selâmlaşa selâmlaşa gideceğim yere vardım. Kimleri gördün, kimleri tanıdın derseniz, ben,
Yolda herkesi seve seve gidiyordum. Sevgimi duyanlar, bir bir gözüme bakarak geçiyorlardı. Hâl böyle devam ederken, bir süre sonra insanlar bana selâm vermeye başladı. Neden selâm verdiklerini bilmiyorlardı.
Peki, onlar bilmeden bakıyorsa, bilen kim? Farkında olan, sevgimizi duyan kim?
Selâmlaşa selâmlaşa gideceğim yere vardım. Kimleri gördün, kimleri tanıdın derseniz, ben,
BİRİ HARİÇ HİÇ KİMSEYİ TANIYAMADIM ...
Sevgi arttıkça yakınlık artar. O kadar artar ki, âşık sevdiği insanda var olur, yani kendini o zanneder. Birbirini çok seven insanlar, farkında olmadan birbirlerine benzerler. Huyları, hareketleri benzer, aynı hisleri aynı anda duyarlar. Sanki birbirlerinin kopyası olurlar. Zahirî aşkı çok artan insan, biraz idrak ve bilgi sahibi olursa, ilâhî aşkı tanır. Çiçekleri, kuşları, dağları sever, onları yaratanı arar. Gökyüzüne bakar, hayran kalır. Yıldızlar ona dost, ay sırdaş olur. Gece mehtapta meşk eder. Kimi, güneşin doğuşuna; kimi, batışına âşık olur.
Sevgi arttıkça yakınlık artar. O kadar artar ki, âşık sevdiği insanda var olur, yani kendini o zanneder. Birbirini çok seven insanlar, farkında olmadan birbirlerine benzerler. Huyları, hareketleri benzer, aynı hisleri aynı anda duyarlar. Sanki birbirlerinin kopyası olurlar. Zahirî aşkı çok artan insan, biraz idrak ve bilgi sahibi olursa, ilâhî aşkı tanır. Çiçekleri, kuşları, dağları sever, onları yaratanı arar. Gökyüzüne bakar, hayran kalır. Yıldızlar ona dost, ay sırdaş olur. Gece mehtapta meşk eder. Kimi, güneşin doğuşuna; kimi, batışına âşık olur.
Sev, bilinçle âşık ol da, neye olursan ol. Aşkın doruk noktasına eriştiğin zaman bir şeyi unutma! Hak için sevmiyorsan, aşkın devamlı olamaz. Şayet birini Hak için seversen, aşkına Allah ortak olur; ama bu ortak oluş, aralarına giren üçüncü bir varlık gibi değildir. Allah da onların arasında kendinden kendini seyreder, kendinden kendine hayran olur, kendinden kendini sever. Allah’ın en büyük hayranlığı, kendisinedir. Allah, en çok kendini bilmek istiyor. Kendini bilmek isteyen Allah, insanı ve kâinatı muhabbetinden yarattı. Kâinatı, aşk, cazibe ve cezbe ile döndürmektedir...
İnsanların ruhu, aslına hasret duyar. İşte, aşkın sırrı budur!
Allah: "Bilinmek istedim ve insanı yarattım. Ona, ruhumdan üfledim!" demiş. Onun için, insanın özünde hasret vardır. Her şey aslına kavuşmak ister. İnsan da, kendi aslı olan Yaradan'ına kavuşmak istiyor.
Bir yüzde yüz bulursan, bin yüzde kendini görmüş olursun. O yüz seni doğurmuş olur, sana ana olur. O yüze öyle bir bak ki, o yüzde kendinden geç, kaybol ve aslını bul.
Bu,senin manevî doğuşundur. Bu ikinci doğuşu yaptıktan sonra, hep diri kalırsın. İnsanda ve eşyada kendini seyredersin. Yani, aslının yansımasını görürsün. Bu, Hakk'ın görüntüsüdür. Sana yüz vereni, seni gönlünden doğuranı hiç unutma !
-Alıntıdır-
Daniska = En iyisi, en alası, en güzeli
Vesika = Onay belgesi, ahd
Vesika = Onay belgesi, ahd
Can Ruh Kadim Dost Sevgili Şükriye Oylupınara canı gönülden destek OLa <3
