Işımak...

Karanlık ve aydınlık da zihnin bir karşıtlığı…
Karanlığın ötesi aydınlık demek yetmiyor artık...
Aydınlık varsa karanlık da var demiş olursun...

Daha ötesine geçmeli 

Işığın niteliği değildir aydınlık-karanlık.
Işık başka bir kökten gelir... Işıma yapan bir güçten, enerjiden, ışktan..evreni var eden aşktan.

Sorulur: Bizi aydınlatan Güneşe rağmen uzay neden karanlık ?

Üzerine yansıyacağı bir madde olmadığında ışık bizim için görünür değil de ondan...sebebi dalgaboylarından...algısal sınırlardan.

Maddesel tezahür ile aydınlık algılanır, eşzamanlı olarak maddenin gölgesi de oluşur, yani karanlık.
Ben giderim o gider, arkamda tin tin eder...
Maddeye düştükçe bu düalite tekeri dönmeye devam eder…

Işık kaynağına ermek, ışımak gerek…
Daha az madde-bağımlı olmak... öz'gürleşmek...

Mayanın oyunlarından biri bu aydınlık-karanlık...
Ötesine geçmeli…

E=mc2...Maddeyi enerjiye geri dönüştürmeli...

Pişmek ve yanmak pervane misali..

ugurbasakarpacioglu, mod'a, 21.10.2015